نقش واسطه ای تحریف های شناختی در رابطه تصویر بدنی با اضطراب اجتماعی در نوجوانان

مقدمه: این پژوهش با هدف تبیین نقش واسطه ای تحریف های شناختی در تصویر بدنی و اضطراب اجتماعی در نوجوانان انجام شد. روش: از دانش آموزان نوجوان دبیرستانی شهر کرمان 376 نفر با میانگین سنی 17 سال و 3 ماه و انحراف استاندارد 7/2 با روش تصادفی خوشه ای به عنوان مشارکت کنندگان در پژوهش انتخاب شدند و مقیاس های اضطراب اجتماعی نوجوانان، مقیاس اضطراب جسمانی و پرسشنامه افکار اضطراب اجتماعی پاسخ دادند. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و روش تحلیل مسیر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته ها: نتایج بیانگر آن است که تصورمنفی از بدن پیش بینی کننده مثبت اضطراب اجتماعی است. تحریف های شناختی نیز اضطراب اجتماعی را به نحو مثبت پیش بینی می کند. هر چند نمی توان برای تحریف های شناختی در رابطه تصویر بدنی و اضطراب اجتماعی نقش واسطه ای در نظرگرفت، اما این متغیر در رابطه بین تصویر بدنی و ترس از ارزیابی به عنوان مؤلفه اضطراب اجتماعی نقش واسطه ای دارد. نتیجه گیری: یافته ها بیانگر آن است که نوجوانان در اثر نگرش منفی نسبت به ویژگی های ظاهری خود و نیز تحریف های شناختی، اضطراب اجتماعی بیشتری را تجربه می کنند. بنابراین شناسایی خطاهای شناختی درک بهتری از سبب شناسی این اختلال در نوجوانان فراهم می آورد. همچنین می توان نتیجه گرفت با در نظر گرفتن مولفه های اضطراب اجتماعی به جای کل این متغیر در تحلیل ها، نقش واسطه ای تحریف های شناختی در رابطه بین تصویر بدنی و مؤلفه های اضطراب اجتماعی به نحو متفاوتی تغییر می کند.